De eerste horde moest worden genomen in de IC. Er moest immers voor iedereen een stoel worden gevonden, tegemoetkomende gasten moesten worden ontweken en de soms bescheiden bagage, die af en toe meer weg had van een zes weken durende zomervakantie, moest in de rekken worden opgeborgen. Deze eerste taak werd min of meer met vlag en wimpel volbracht. Daarna kon men zich concentreren op gesprekken met de stoelburen, muziek, de smartphone of een ruime keuze aan snoepgoed. De jaarreis was begonnen.
Het nieuw gebouwde Hostel Schulz ligt direct aan het Ostbahnhof van Berlijn, dicht bij Alexanderplatz en een perfect startpunt voor uitstapjes naar de metropool met de S-Bahn en U-Bahn. Elke student ontving direct na aankomst een 5-dagenkaart. Hoe gemakkelijk het ook klinkt, voor sommigen (zowel studenten als docenten ;) was het in het begin niet gemakkelijk om hun weg te vinden in de onbekende dienstregelingen van de stadsjungle. En dus, nadat ze hun intrek hadden genomen in de gezellige hostelkamers, arriveerden ten minste enkele reizigers met een kleine vertraging en een ongeplande lange S-Bahn-rit bij het gedenkteken in Hohenschönhausen. In kleine groepjes werden de studenten anderhalf uur lang door hedendaagse getuigen rondgeleid over het terrein en in een interactief en ontroerend gesprek geïnformeerd over de gebeurtenissen in de voormalige Stasi-gevangenis; een blijvende ervaring voor alle deelnemers.
De pauze na het bezoek was maar kort, maar het was genoeg voor een eerste diner en de nodige make-up en omkleedsessie voordat ze naar het volgende programmapunt liepen: de Matrix disco met grote zalen. Voor het eerst, tot groot genoegen van sommigen, werden de jonge Berlijnreizigers gescheiden van de volwassen begeleiders; alle aanwezige leraren werden door de uitsmijter van hun protegés gescheiden nog voor ze binnen waren en naar de aparte "lerarenlounge" geleid. De leerlingen en studenten daarentegen mochten nu drie uur lang met verschillende andere schoolklassen op drie verschillende verdiepingen dansen en de eerste, zeer vermoeiende dag feestelijk afsluiten. Samen keerden ze laat in de avond terug naar het hostel: zoals verwacht eindigde de lange dag in grote vermoeidheid en een rustige eerste nacht.
De volgende drie dagen waren een bonte mix van gemeenschappelijke maaltijden, culturele programmapunten en wat vrije tijd, waarin de leerlingen en studenten de stad mochten verkennen, altijd gecombineerd met de uitdaging om hun weg te vinden in de dienstregelingen van het openbaar vervoer.
Samen of in kleinere groepjes gingen ze naar het historische museum "Topografie van de terreur", het concentratiekamp Sachsenhausen, het wassenbeeldenmuseum "Madame Tussauds", de Dungeon Berlin, het technisch museum of de brandweer, inclusief klassenfoto's bij de Brandenburger Tor. Daarnaast werd op dinsdagavond laat de Bondsdag bezocht. Eerst luisterden de leerlingen naar een korte lezing over de geschiedenis en de politieke betekenis van de Bondsdag, voordat ze een spannende rondleiding door de glazen koepel kregen. De reis werd afgesloten met een gezamenlijke bowlingavond, die erg leuk was voor zowel de leerlingen als de leerkrachten.
De terugreis naar Bad Bentheim begon zoals de heenreis was begonnen: met het zoeken naar plaatsen voor mensen en koffers. Die laatste zaten minder vol snoepjes, maar er waren wel een of twee kledingstukken, een enorme opgezette eenhoorn of een nog grotere pluchen beer om in op te bergen. De meeste ouders stonden hun kinderen al op te wachten op het treinstation van Bentheim toen ze aankwamen, en voor de meesten vlogen de vijf dagen in Berlijn voorbij. De reis naar de hoofdstad was een geweldige gezamenlijke ervaring voor iedereen, zowel leerlingen als leerkrachten!